Wat is het verschil tussen een brancheorganisatie en een beroepsorganisatie?

Bericht geplaatst 13 september 2019 om 15:18

We krijgen met regelmaat de opmerking terug dat het vrij onoverzichtelijk is wie nu precies wat doet binnen de zorg. Dat leidde al eens tot dit artikel over welke ‘lidmaatschappen’ er zoal zijn voor zelfstandigen. Daarnaast krijgt SoloPartners de afgelopen maanden de vraag waarom wij niet in actie komen tegen de wet BIG II, die tot veel onvrede heeft geleid onder de beroepsgroep verpleegkundigen. Een logische vraag voor de vele zelfstandige verpleegkundigen die lid zijn van brancheorganisatie SoloPartners.

Dat de 4200 aangesloten zelfstandig verpleegkundigen SoloPartners om advies vragen is voor te stellen, omdat -in dit geval- de verpleegkundige beroepsgroep van mening is dat zij niet goed vertegenwoordigd worden. In de wens om met elkaar een andere beweging te maken, wordt er dan vervolgens gekeken naar welke partij dat zou kunnen ondersteunen. Hierbij valt dan onder zelfstandig verpleegkundigen onze naam en onder medewerkers in loondienst die van de vakbond. Beide organisaties houden zich echter met iets heel anders bezig dan het inhoudelijke vak van verpleegkundigen. Wat is het verschil tussen brancheorganisatie en een beroepsorganisatie?

De brancheorganisatie gaat over zorgondernemer zijn

SoloPartners kan geen inhoudelijke mening hebben over de tientallen beroepen in de zorg die er zijn, omdat we die expertise niet in huis hebben. Hoe een verpleegkundige een indicatie moet stellen in de wijk, of een tandarts een gaatje moet vullen in een gebit, is aan de beroepsgroep zelf en kunnen we als brancheorganisatie inhoudelijk niet beoordelen. SoloPartners gaat over het ondernemerschap van de zorgprofessional. Als zorgverlener, zorgaanbieder én zorgondernemer houden wij ons bezig met de laatste twee. We ondersteunen onze leden bij het zijn van een goede zorgaanbieder en goede ondernemer. We werken aan hun zelfstandige positie in de zorgsector. Hoe professionals hun vak moeten uitoefenen is niet aan ons, maar aan de eigen beroepsgroep.

De wet BIG II gaat over het beroep verpleegkundige

De commotie rondom de wet BIG II komt voort uit het feit dat verpleegkundigen hun beroep opgeknipt zagen worden in ‘verpleegkundige’ en ‘regieverpleegkundige’. Deze dreiging heeft tot veel onrust geleid en inmiddels heeft beroepsorganisatie V&VN een zogenaamde ‘pas op de plaats‘ gemaakt en is zij in gesprek met leden en niet leden. Deze inhoudelijke discussie over wat een verpleegkundige is en wat voor taken hij/zij zou moeten hebben, is iets aan de beroepsgroep van -in dit geval- verpleegkundigen. Binnen die beroepsgroep zijn allerlei aftakkingen van specialisaties zoals wondverpleegkundigen, wijkverpleegkundigen, sociaal psychiatrisch verpleegkundigen, etc.

Naast de beroepsgroep verpleegkundigen, kent de zorg vele tientallen beroepen; van huisartsen tot aan ergotherapeuten en van fysiotherapeuten tot aan gedragswetenschappers. Al die beroepen hebben al dan niet een beroepsorganisatie die hen vertegenwoordigt. De Landelijke Huisartsen Vereniging vertegenwoordigt de huisartsen, Ergotherapie Nederland gaat over het vak van ergotherapeuten, enzovoorts. Voor verpleegkundigen is de beroepsorganisatie Verpleegkundigen en Verzorgenden Nederland de formele vertegenwoordiger voor de beroepsgroep verpleegkundigen. Binnen zo’n beroepsorganisatie bespreekt men met elkaar wat men vindt van het vak en hoe het vak uitgevoerd zou moeten worden. Het ontwikkelen en innoveren op het vak staat hierbij centraal. Dat vereist (a) verregaande kennis over het vak en (b) een proces waarbij aangesloten professionals met elkaar in verbinding staan om goede besluiten te nemen over dat vak.

Van die diverse beroepsgroepen zijn allerlei professionals zelfstandig gegaan en gaan als zzp’er door het leven. Als zzp’er treffen zij vervolgens SoloPartners, de brancheorganisatie voor zelfstandigen in de zorg.

Waar hebben onze leden behoefte aan?

Onze leden willen met vrijheid en flexibiliteit het vak uitoefenen op een manier die bij ze past. Bij deze wens komt veel verantwoordelijkheid kijken. Een zelfstandige in de zorg heeft aan veel meer wet- en regelgeving te voldoen dan iemand in een dienstverband. Naast het vak, vraagt de formele status van ‘zorgaanbieder’ en ‘IB ondernemer’ heel veel tijd en energie van onze leden. In verband met die bovengemiddelde belasting zijn zij gebaat bij sterke en gedragen positionering van hun beroepsgroep. Vanuit de kwaliteitswet Wkkgz worden zij wettelijk gehouden aan het voldoen aan de eisen die gesteld worden aan hun vak en dat vraagt vooral om duidelijkheid. Het opstellen, vaststellen en evalueren van beroepseisen dient in gezamenlijkheid en in harmonie met elkaar te gebeuren, zodat zorgprofessionals zich gehoord en gezien voelen – waaronder de zelfstandigen. We zijn van mening dat iedere respectievelijke beroepsgroep de plicht heeft om dit proces optimaal te faciliteren, zodat iedere beroepsgroep tot haar volle potentie kan komen.

Onze leden mogen van ons verwachten dat wij in contact staan met de beroepsorganisaties die er zijn, zodat wij kunnen ondersteunen bij zzp-specifieke vraagstukken. Op die wijze brengen we de zelfstandige zorgprofessional een stap verder.