Waarom kozen Astrid, Ben en Carina voor het ondernemerschap?

Laatste update 30 maart 2020 om 13:34

Het ondernemerpschap in de zorg is ongekend populair. Waarom kiezen zorgprofessionals ervoor om zzp’er te worden in de zorg? We laten de aankomende weken drie zzp’ers aan het woord en stellen Astrid, Ben en Carina een aantal vragen. Vandaag: waarom werd jij zzp’er in de zorg?

Astrid, zzp’er in de zorg, vertelt: Het was precies wat ik zocht: een opstartend project in de PG: Een nieuwe locatie, in een woonbuurt, kleinschalig wonen met een groepje van 6/7 mensen waarmee je een huishouden bestiert maar dan met zorg. Ik werd aangenomen, hartstikke blij, maar er ontstonden al gauw troubles. De coördinatie ontbrak op leidinggevend niveau. Er waren wel talentvolle mensen, maar iedereen deed maar wat, en sommigen wisten wel dat het anders moest en kon maar hun werd niets gevraagd. Niet iedereen loopt voorop met zijn of haar mening, maar veel fouten hadden voorkomen kunnen worden als er iemand was geweest die het overzicht had gehouden. Bijvoorbeeld; een buitenlucht organiseren is een goed initiatief, maar als je dat niet begrenst geeft het heel veel onrust onder de bewoners, dus dat moet je anders organiseren. Ik wist als snel dat ik weer verder moest gaan zoeken naar een vorm van kleinschalig wonen die past bij mijn visie en waarin ik me zelf ook prettig voel, mijn werk goed kan doen. Op dat moment zei mijn partner, die zelfstandig ondernemer is; Waarom ga je het niet zelf proberen? Maar ja, ik ben niet zo gedisciplineerd om werk te vinden, je moet wel in je inkomen kunnen voorzien en al die administratie? Toch liet het me niet los. Ik ben begonnen met een zoektocht op internet, en met zijn hulp en advies is het me gelukt een plek te vinden, als zzp’er weliswaar, waar ik mij prettig voel en goed kan werken in een kleinschalig begeleid wonen project.

Ben, zzp’er in de zorg vertelt: We werden ontboden bij het management: Ze zaten met 7 man voor ons en vertelden kort en zakelijk dat we boventallig waren. Het was de eerste bezuinigingsronde. Ik en mijn drie collega’s werden in 1 keer wegbezuinigd. 1,3 miljoen euro brachten we binnen, maar we kostten ook wat. De organisatie werd platter, het management weggesneden, de teams moesten het zelf maar doen. We waren te duur.  De man bij het UWV vertelde me: U heeft recht op 38 maanden uitkering, meneer. En: van de mensen van uw leeftijd, 55+, vindt gemiddeld 0,2 % weer een baan binnen een jaar. Omscholen? Op uw leeftijd wordt dat moeilijk. Ik gruwelde van het idee dat ik bij het UWV mijn hand op zou moeten gaan houden. Ik dacht; wat ik al die jaren voor een organisatie heb kunnen betekenen, kan ik ook voor mezelf betekenen, ik ga gewoon voor mezelf beginnen. Ik ben naar de KvK gedaan en heb internet afgestroopt op zoek naar informatie. Ik heb het telefoonnummer van de zorggroep meegenomen waar ik normaal op te bereiken was, heb iedereen die belde vertelt dat ik voor mezelf ben begonnen en ben aan het werk gegaan. En nu denk ik, ik had dit 20 jaar eerder moeten doen, als ik niet ontslagen was, zou ik nu nog voor een organisatie werken terwijl ik nu mijn eigen samenwerkingsverband met zzp’ers heb.

Carina, zzp’er in de zorg vertelt: Ik heb jaren met plezier in dit ziekenhuis gewerkt, heb een huis kunnen kopen, ben regelmatig op vakantie gegaan. Met mijn opgebouwde PLB ure en gespaarde vakantiedagen ben ik vorig jaar een half jaar op reis gegaan. Ik heb rondgetrokken door Azië, een fantastische ervaring. Daarna wilde ik niet meer werken in hetzelfde stramien als altijd. Niet weer al die diensten draaien, niet weer altijd maar invallen. Ik heb het werk heel lang met veel liefde en passie gedaan, fulltime, maar merkte nu dat ik minder klachten heb als ik fysiek minder belastend werk doe. Ik wil mijn eigen rooster kunnen bepalen, zodat ik minder vaak familie en vrienden hoef af te zeggen en wil meer leren, bij verschillende organisaties in plaats van steeds hetzelfde ziekenhuis. Ik heb dit met een collega besproken en die zei: Ik ben zzp’er , zou dat niet ook wat voor jou zijn? Dan stel je jezelf de vraag: Ben ik een ondernemer? Kan ik dat wel? Ik heb me ingeschreven bij de KvK en heb mijn contract verlaagd van 1.0 naar 0.5 zodat ik met twee tot drie diensten per week een minimum inkomen heb. Ik ben nu ook aan slag als wijkverpleegkundige en dat is een mooie afwisseling. Het thuisfront steunt me hierin, dat helpt.

ZZP’ers zijn zorgprofessionals die de stap van dienstverband naar ondernemerschap maken. De weg naar zelfstandigheid blijkt vaak een uitwijkmogelijkheid voor mensen die het in loondienst niet meer redden.

Deel dit bericht via: