“Zo mooi dat ik een rol mag vervullen in het leven van iemand anders!”

Bericht geplaatst 1 maart 2021 om 13:42

Het verschil maken. Er zijn voor mensen die het moeilijk hebben. Iemand zo helpen dat-ie verder kan. Zorgprofessional Hans Olierook praat betrokken over zijn beroep en bewondert de veerkracht van zijn cliënten. Het maakt dat hij ‘het mooiste vak op aarde’ al 35 jaar met veel plezier en inzet uitoefent.

Hans is nog maar heel kort lid van SoloPartners. Een beetje beduusd is hij wel dat er nu al een interview met hem wordt afgenomen. Zelfs een tikje gespannen, geeft hij eerlijk toe. Daar is in het gesprek niets van te merken. Hans zit vol verhalen en uit alles blijkt zijn liefde voor zijn werk als verpleegkundige. Een vak waar hij zo’n 35 jaar geleden voor koos. Eerst via een uitzendbureau, later via een bemiddelingsbureau en sinds 2008 als zelfstandig ondernemer. En dat bevalt goed.

Visitekaartje

Als zzp’er probeert hij altijd het beste visitekaartje achter te laten. Hans: “Dat zit ‘m in heel simpele dingen, zoals op tijd komen. Dat lijkt misschien voor de hand liggend, maar je wil niet weten hoe vaak het voorkomt dat een zzp’er te laat of helemaal niet komt.” Het grootste onderscheidende vermogen zit ‘m volgens Hans echter in de zorg die hij verleent. “Ik ben een kundige en betrouwbare zorgprofessional. En ik zet altijd net dat stapje extra. Dat is denk ik de reden waarom ik nooit om werk verlegen zit.” 

Schroom om zaken aan te kaarten heeft hij niet. “Het werkt in mijn voordeel dat ik zelfstandige ben: ik ben tijdelijk ingehuurd en heb geen ‘last’ van gezagsverhoudingen. Voor een verpleegkundige in vaste dienst is dat anders. Die moet verder met zijn leidinggevende en vaste collega’s en kiest misschien eerder eieren voor zijn geld. Voor mij is het minder spannend om een tikje eigenwijs te zijn. Soms is het juist belangrijk om af te wijken van protocollen. En om de confrontatie aan te gaan. In het belang van de cliënt uiteraard.” 

Bespreekbaar maken

Als voorbeeld noemt Hans een voorval uit de tijd dat hij nog palliatieve zorg verleende. “Ik begeleidde een man die op sterven lag. Zijn echtgenote gaf aan ook uit het leven te willen stappen. Ze had zelfs al voorbereidingen getroffen: het hondje naar de buurvrouw gebracht en pillen gespaard. Ik vond dat hun huisarts dat moest weten. Om te voorkomen dat de arts pas een dag later zou komen om het overlijden vast te stellen, heb ik er bij hem op aangedrongen dat hij meteen zou komen. Het werd bijna ruzie. En ook al was de arts behoorlijk geïrriteerd, hij kwám wel. Toen kon ik hem op een gegeven moment even apart nemen en inseinen. Hij vergat spontaan zijn boosheid en regelde kordaat opvang. Dat bedoel ik met protocollen bespreekbaar durven maken.”

Soms zijn het ook heel praktische dingen die Hans opmerkt. “Waar ik nu werk, gebruiken ze opblaasbare matrassen om doorligplekken te voorkomen. De matrassen bestaan uit meerdere banen. Het idee is dat de drukverdeling per patiënt wordt afgesteld. Maar wat bleek? De matrassen waren maximaal opgepompt. Dat leek me niet de bedoeling en dan pas ik het eigenhandig aan. Daar keek de ergocoach wel een beetje raar van op. Iemand in vaste dienst had waarschijnlijk niet tegen zijn mening in durven gaan. Ik wel.”

Centrale plek

Spijt dat hij voor zichzelf is begonnen, heeft Hans nooit gehad. Maar het is af en toe wel bikkelen. “Soms maak je iets mee dat je enorm raakt en dan zou je dat graag met iemand bespreken. Op die momenten mis ik soms achtervang. Niet voor mijn vragen over wet- en regelgeving trouwens, want daarvoor kan ik terecht bij SoloPartners. Superfijn dat al het nieuws daar op één centrale plek samenkomt. Juist in coronatijd is dat handig, bijvoorbeeld door duidelijke informatie over de avondklok. Er is vast nog meer, maar dat moet ik nog ontdekken. Ik ben nog niet zo lang lid.”

Vlindereffect

Voor zijn eigen bedrijf moest hij dertien jaar geleden een geschikte naam kiezen. Het werd ‘Vlindereffect’: een begrip uit de chaostheorie. Een vlinderslag aan de ene kant van de wereld, kan aan de andere kant een storm veroorzaken, vertelt Hans. “Kleine dingen kunnen grote gevolgen hebben, dat is de achterliggende gedachte. Als kleine zorgverlener probeer ik dan ook een positief effect te bewerkstelligen in het leven van de ander. Je bent heel dichtbij mensen die op hun kwetsbaarst zijn. Ik heb enorme bewondering voor hun veerkracht en optimisme. Zo mooi dat ik dat van dichtbij mag meemaken en die rol mag vervullen!”