Wkkgz en de rechter: kwaliteit is niet vrijblijvend!

Bericht geplaatst 19 april 2022 om 13:24

In het eerste kwartaal van 2022 zijn er drie uitspraken gedaan waarin de Wkkgz een rol speelde. Daaruit blijkt dat zorgverleners de Wkkgz niet zomaar kunnen negeren. De bepalingen van de Wkkgz worden door de rechter wel degelijk gebruikt om de kwaliteit van zorg te beoordelen.

Pedicurebehandelingen vallen onder de Wkkgz

Tijdens een pedicurebehandeling tegen likdoorns heeft een zalf brandwonden veroorzaakt aan de voeten van een cliënt. De cliënt heeft een procedure aangespannen tegen de pedicure in kwestie. Omdat de pedicure onvoldoende kon weerleggen dat de brandwonden niet het gevolg waren van de behandeling, werd de pedicure aansprakelijk gehouden voor de geleden schade.

De rechter oordeelt dat op grond van de Wkkgz de pedicure aangemerkt wordt als alternatieve zorgaanbieder. De Wkkgz stelt met betrekking tot alternatieve zorgaanbieders dat deze ‘buiten noodzaak’ slechts zorg verlenen die niet leidt tot schade of tot de aanmerkelijke kans op schade voor de gezondheid van de cliënt. De rechten van de cliënt worden hierbij zorgvuldig in acht genomen.

Voor de pedicures die nog twijfelen of ze moeten voldoen aan de Wkkgz, wordt in deze uitspraak bevestigd dat op pedicurebehandelingen de Wkkgz van toepassing is. Dat betekent dat je als pedicure moet voldoen aan alle kwaliteitseisen van de Wkkgz. Doe je dat niet, of onvoldoende dan kan dat tot de conclusie leiden dat je zorg kwalitatief onder de maat is.

Zorg dus dat je je zaken op orde hebt.

Vergewisplicht

Een van de eisen van de Wkkgz is de vergewisplicht. Deze eis houdt in dat je verplicht bent om je te vergewissen van het (arbeids)verleden van een eventuele vervanger of collega. De Inspectie Gezondheidzorg en Jeugd (IGJ) beheert een register die betrekking heeft op het arbeidsverleden van zorgverleners. Het register wordt gevuld op basis van informatie die de IGJ krijgt van eerdere werkgevers en opdrachtgevers. De rechtbank Limburg heeft een uitspraak gedaan over dit register dat de IGJ beheert. Uit die uitspraak volgt dat het voor een zorgverlener niet eenvoudig is om iets te doen tegen een registratie waarmee hij of zij het niet eens is.

Ten onrechte in het register?

Je kunt de IGJ overtuigen waarom jij niet in dat register zou moeten staan, maar dat is vaak niet eenvoudig. Als dit niet lukt zul je een vordering moeten instellen bij de civiele rechter. Jij moet als zorgverlener zelf kunnen bewijzen dat jij niet in dat register hoort te staan. Je zult dus moeten aantonen dat de informatie waarop de registratie berust, onjuist is of een dusdanige inbreuk maakt op jouw belangen dat deze niet in stand kan blijven. De IGJ doet niet altijd zelf onderzoek en dat zorgt er voor dat het niet eenvoudig is om aan te tonen dat de registratie onjuist is.

Het register is ervoor gemaakt om ervoor te zorgen dat ongekwalificeerde zorgmedewerkers niet binnen de zorgsector kunnen blijven werken. Het register is niet openbaar. Daarom zal een rechter niet snel oordelen dat de vermelding in het register in strijd is met de belangen van de individuele zorgverlener. Een vermelding in het register kan serieuze gevolgen hebben voor jouw carrière in de zorg. Zorg dus dat je zorg verleent volgens de eisen van de Wkkgz. Zo zorg je ervoor dat je zorg levert volgens de kwaliteitseisen en voorkom je dat je in het register wordt opgenomen.

Naleving van de Wkkgz

Als de IGJ constateert dat je de verplichtingen die zijn opgenomen in de Wkkgz niet of niet voldoende naleeft, heeft de IGJ diverse mogelijkheden om naleving af te dwingen. De IGJ heeft daarbij de vrijheid om te bepalen welke maatregel wordt opgelegd. Normaal gesproken biedt de IGJ eerst een termijn waarbinnen de zorgaanbieder moet zorgen dat de zaken op orde komen. Wordt die aanwijzing niet opgevolgd? Dan kan de IGJ steeds strengere maatregelen opleggen.

Openbare uitspraken

De IGJ heeft de wettelijke verplichting om informatie die betrekking heeft op de toezichthoudende taak openbaar te maken. Dat is de reden waarom verslagen van bezoeken gepubliceerd worden op de website van de IGJ. Dat betekent ook dat de IGJ de maatregelen die worden getroffen tegen een zorgaanbieder, samen met de achterliggende informatie, openbaar moet maken. 

In de uitspraak van 2 februari 2022 moest de rechtbank Zeeland – West-Brabant oordelen over de publicatie van een last onder dwangsom met betrekking tot het niet voldoen aan de Wkkgz. Een last onder dwangsom is een dwingende aanwijzing door de IGJ. De zorgaanbieder verbeurt een dwangsom als er niet binnen de gestelde termijn aan de aanwijzing is voldaan.

De zorgaanbieder is het niet eens met de dwangsom en het publiceren van het besluit. De rechter stelt de zorgaanbieder in beide gevallen in het ongelijk. In beide gevallen komt de rechtbank tot dat oordeel op grond van de wettelijke verplichtingen van IGJ. Enerzijds de plicht om te handhaven als wettelijke regels niet worden nageleefd en anderzijds de plicht om handhavingsbesluiten te publiceren.

Als er een situatie ontstaat waarin de IGJ-maatregelen kan treffen, is de IGJ wettelijk verplicht is om dat te doen. Ook is de IGJ verplicht om de uitspraak naar buiten te brengen. De IGJ kan hier niet van afzien.